Ay Işığında Sürgün
Yürüdüm
Yine Ay ışığında Kendime Sürmeler çekerek Çığlık düştü bulutlara Aktım Saçaklarımdan Aktım içimde yara Yonca Tutmuştu gece Gölgeler Boyumdan yüce Işıklar Denize doğru Sesim sesinden medet Aktım Ellerim gurbet Nerde Unutulmuştuk İlk nerde yalnızdık Şimdi Abdal Sürgünüz ufuklara Yorgun Halimizi sual edenlere Hangi Bahar tutar bizi Basar bağrına Düşer mi Koynumuza güneş Bilinmez Sorulmaz gölgeden Göçse de Yanımızdan hayat Her gece Bir yıldız kolumda Akıyorum Sürmeler çekerek Yürüyorum ay ışığında |
Kalemin susmasın
___________________________________Selamlar