KOKUN BENDE KALDI
Bir rüzgar esti ayrılığı getiren.
Yelkovan vedanın üzerine geldi bozuldu büyü. Biz bitince kokladım ardına bıraktığı hüznü Sardım sarmaladım yine kendi sol yanımı Sevgi yerini Hüzne teslim etti. Kapladı tüm benliğimi. Biliyorum geleceksin geri! Bende unuttuğun, Kokunu almaya geleceksin. Gözyaşımda sen vardın Damla damla toprağa düşen Yağmur sonrası buram buram, Toprak’ta sen koktun Bu sefer… Kapılıp meltemin esmesine gittin yine Bilerek almayı unutarak kokunu Kokun kaldı yine bende… |