Cesaretim YokÖlsem diyorum ölüm yolunda karşıma çıkar Gitsem uzaklara içime gün diye düşer Bir nefes aralığı uzaklığımda Dönsem köşeyi köşelerde karşılarım Yetim sofrasında en başa düşer Tuz gibi ekmek gibi Elimi atma çabasındayım Dokunmaya cesaretim yok Dönüyorum sırtımı başımı öne eğerek Halimden belli oluyor istekli olduğum Yüzümü çevirsem rüzgar gibi çarpar Yürek damarından sızar geçer içimden Dilenci heybesi misali Su gibi rüzgar gibi Niyetlenmeye hevesindeyim Dokunmaya cesaretim yok Her şey olurunda diyemiyorum Aklıma gelmesi ölümün mavi yüzü Aklımdan çıkması gariban sofrası Öyle korkuyorum ki hücrelerim biçare Ayrılığı seçiyorum çelişkilerden Yanar dağ kükremesi misali Lav gibi sis gibi Esaretinde kalsam kaplar tüm benliğimi Dokunmaya cesaretim yok ______________________________________________ “Dokunmaya cesaretim yok Elim değerde yakar beni Kül olsam söz etmem Her/dem ağlatır beni Dokunmaya cesaretim yok “ |
CESARET ZORDUR...CESARETSİZLİKTEN OLMADIK ŞEYLER SEÇERİZ.....
KALEMİNİZE SAĞLIK.....SAYGILAR....
SEVAL....