Alışmışım Varlığına
ıssız adada gibi hissederim kendimi
unuturum silerim gelmişimi geçmişimi bir sen bilsen yeter seni çok sevdiğimi alışmışım varlığına yokluğun çok acı viranelere döndüm dağıldım sensiz sarhoş gezerim yıkıldım gamsız gecelerim gündüzlerim geçer anlamsız alışmışım varlığına boşluğun çok kötü susuzum mutsuzum umutsuzum ben ne karar vereceğim şaşırdım hey yalnızlığımda arkadaşım oluyor mey alışmışım varlığına sensizlik bayat kor ateşlerde yanarım gelde söndür sevmeyeceksen bir zahmet öldür ağlatma artık yeter birazcık güldür alışmışım varlığına yalnızlık ölüm yazan - ismail civelek develi köyü pamukkale denizli |
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…