Yıllar oldu yine aynıdır sızım
Gönlümde sen varsın ama sensizim
Sensin şu dilimde sohbetim sözüm
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim

Sensiz yaşaması zor olur bana
Arş-ı Âlâ sanki dar olur bana
Unutmak mı tövbe, ar olur bana
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim

Böylesi bir sevda kalmasın yarım
Bir ömür bitmez ki içim de harım
Neden niçin derim bitmez bu sorum
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim

Teselli edemez hiç kimse beni
Biliyorsun bunun sensin nedeni
Yanımdayken bile özlerdim seni
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim

Birazcık kırıldım inan küsmedim
Bir an olsun ümidimi kesmedim
Rüzgar oldum amma sensiz esmedim
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim

Sormadan verince, böyle kararı
İçerim yanıyor ömrümün varı
Gönlüme sen çektin hasret duvarı
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim

Hüzüne eleme kedere kandım
Mecnunun misali çöllerde yandım
Ne bileyim seni, hep benim sandım
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim

İçimde sönmeyen bir alev bir har
Buralardan gittin çok uzak diyar
Ben seni çok sevdim gönlü güzel yar
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim

İçim neşe dolsun hadi çık gel ki
Her nefesim sensin bak emin ol ki
Unutmak mı seni, ölürsem bel ki
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim

Dertler gölgem olmuş nereye kaçam
Uykusuz geçiyor artık her gecem
Kul Hızır’ım sensin, dürüm düşüncem
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim
Sen unutsan, ben unutmam sevdiğim

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)