HÜZÜNLÜ ADAM
Yeşil giysiler içinde bir adam
Her sabah bizim sokaktan geçerdi Hüzünlü bakışları Güleç yüzü Duygulu sevecen elleriyle Çocukları okşar severdi. Henüz tanışmıyorduk ama Selamlaşırdık karşılaştığımızda Kim bilir nereden gelmişti Hüzünlü bakışlarında Duygulu sevecen yüreğinde Kim bilir neler gizlerdi. Zafer Erdoğdu |