Vuslat Gemimizin Kaptan Köşkünde Sen Varsın Sevgilim Gül Gülüşenim
aşkımız demlenir
iki bin beşin kasımından beri yüreklerimizde zamanın köz ateşinde usul usul vuslat gemimizin kaptan köşkünde sen varsın sevgilim gül gülüşenim aşkımızın rotasını belirleyen benliğim donarken sensizliğin ayazımda temmuz sıcağında yaz günü her on sekiz temmuzda sensiz kutlarım senin doğum gününü gıyabında ağlarım sel olur gözyaşlarım boğulurum sensizlik selinde sen feryatlarımı bile duymazsın zaman gülüsenimin sabahlarıma güneş olup doğuşuna on sekiz temmuza doğru yol alırken |