ÖMRÜMbir sevda yolunda çileyi çeken verimsiz topraga emek eken buda geçer ha gayret derken boş geçmiş zay olmuş ömrüm açmamış çiçegine çig düşmüş hiç gülmeyen bahtına küsmüş ne kaderim ne de talih gülmüş hayat bendine takılmış ömrüm dümdüz yolum döndü yokuşa kurdugum hayaller gitti boşa emeklerimi yüklemişim kuşa kanatlandı uçtu gitti ömrüm yaram çoktur merhem ararım sıgınır yürege içimde kanarım dürüstlügüm en büyük zararım cehaletin elinde yanmış ömrüm bahar dalında gül gonca iken mutlu mesut günler beklerken umutlarım düşlerim bitti erken cefaya derde doymuş ömrüm hayat yükünü sırtlandım taşıdım ben derdimi hep içimde yaşadım yaşamadım ki yaşadıgımı sandım çileyle yolunda tükendi ömrüm _= DURSUN DURUKAN =_ |