ADINI ŞİİR KOYDUM (33.)
Adını sen koydum içimde ki boşluğun
Hayat bana acımasız baktı nedense Oysa benim emellerim başkaydı Sende anlamadın beni nedense Birden yalnızlık çöktü yüreğime Senden başkasını görmüyor gözüm Gözyaşlarımda sakladım seni Ağlarsam düşecek kirpiklerimden Her şeyi unuttum ben senden başka Ah sevgili gidişine alışamadım Hasretin ağır geldi dayanamadım Gözyaşlarıyla kendimi avutmadım Anılar yetmiyor sevgili yetmiyor Ben sensiz yapamadım olmuyor Dudaklarının dudaklarıma işgalini Sende bulmuştum lezzetini Yüreğime yer etti sevgi dolu sözlerin Gördüğüm en güzel rüyam oldun Ve geleceğe dair umutlarım Yüreğimde ki sevgi senin eserin Adını her daim sayıklar dilim İçimde yanan bir kor gibisin Ne yaptıysam olmadı Bir türlü unutamadım seni Uyku nedir gece nedir unuttum Sensizliğin acısı gecelerimde saklıdır Bu acılar yüreğime dalga dalga yayılı İsmini diyemediğim sevgili Şiir koydum ismini Fatma Ayten Özgün |