ESİP G/İTTİ
Ne kötü sözüm vardı nede açtım ağzımı
Öyle sebepsizce yar kendince küsüp gitti Gitme diye önüne koydum kendi özümü Dinlemedi beni yar başıma basıp gitti Aklım ermedi onun bir türlü fıtratına Ne dedi ise razı oldum bütün şartına Durduk yerde oldu da deli poyraz fırtına Dalımı kırarak yar ömrüme esip gitti Dünya isterse batsın artık kimin umrunda Beni bıraktı çölde bir kaktüs durumunda Ecelim gelsin diye tek yaşamak zorunda Hayatla aramda yar bağımı kesip gitti Zehir zemberek sözler sarf ederek dilinden Ardına koymadı hiç ne gelirse elinden Yağlı bir urgan yapmış saçlarının telinden Zulüm dar ağacına o yar beni asıp gitti Murat meral CAN DOSTUMUN KALEMİNİDEN Senin olmadığın bir hayata gülemezken Ecel gelse başıma sensizde ölemezken Caresiz naçar kalıp dermanım bilemezken Kış günü zemheride kavurup kasıp gitti ...mine kucuk |
Her yonuyle kusursuz
Saygílarımla