Tevafuken yaşamak
Bedenim şehirli, düşünce köylü
Ömür geçti, gitti ; Gün sayılı Kocaman Angaraa; Paşalı beyli İçlerine bir ben, karışamadım Tanışsız Kimse , selam vermiyor Komşu komşuya, hatır sormuyor Borç ister diye , fakire gülmüyor Şeherin gidişatıyla ,barışamadım Sosyal devletin, görevi varmış Eğtim ,sağlık, iş ,aş; Güvenceymiş Hepsi siyaset, hepsi; Yalanmış Hamili kartlılarla , yarışamadım Yıl değişsede ,bölünmüşlük aynı Nemrudilerle, İbnrahimiler seyri Hiç Huseyn’e dokunur mu; Yezidin hayrı Dilime yığıldı sözler, konuşamadım Lojman bahcesinde, , ördek besledim Yaşam bağlılığımı onunla süsledim Yasak diye şikayet ettiler, küsmedim Müslüman kardeş diye, vuruşamadım Halktan beslenen terör, buz dağı Sosyal yaralar tamamlatmış ; Ağı Sistemce atılmış, kördüğüm bağı Sıradan insanlarla, tartışamadım Trafik , sağlık,hak ve adalet ayağı Topallığın bilirdim, körmüş bayağı Bürokratlara göre; Halk,kahve dibeği Hak aramada;Halk kahvesin taşıramadım Yaradanı aradım ; Telefonda ,telde Cemde ,semahta, camide elde Görsün dedim ;Kulları ,kulcukları ne halde? Sinyaller kesildi, düşüremedim Kimle konuşsam; Hep o haklı Hak tarifi değişmiş,güçlüde saklı Adaletin Terazisi ,gramı; Çook farklı Avukat sız sistemde yeşeremedim Sistem; ‘Beterin beterini’ gösterirken Halimden şikayet edemez oldum ‘Sosyal devletin niceliğin’ sorgularken Çok şükür dedim; Ahım pişiremedim Yarsuadım ; İnsanca yaşamak, onur Ak akı ,kara karayı ;Nerde olsa tanır İnsan; kime inanır, kime güvenir Tevafuken yaşadığıma, şaşıramadım |