Şimdi ben nasıl anlatayım, kime anlatayım baba gecenin karanlığa, karanlığın zifire karıştığı saatlerde hep de aynı lanet olası saatlerde ölmek istediğimi, sen eve gelmeden önce ..

Kendime bile hatırlatmaktan korktuğum, vücudumdan izlerini, kalbimden yaralarını silemediğim iki büklüm bir hayatı, kimlere nasıl anlatayım ben baba?

Sen vurdun ya sonra gerisi de geldi zaten. Hem zaten sen acımadıysan ben başka kimden merhamet bekleyebilirdim ki?

Sayende soğudum be baba içtiğin buzlu sular, saçımı okşamadığın o soğuk ellerin kadar soğudum hayattan.

Sen sevmedin ya beni, ben de sevmedim kendimi. Ne giysem yakışmadı, saçlarım hep dağınıktı. Gülsem yanlıştı, ağlasam yanlış .. Çirkindim ben, sokakta yürürken bile başım önümden kalkmazdı.
İşte bunlar hep sen beni sevmediğinden ..

Aynada gördüğüm yüzü tanımıyorum, içimde çocuk yaşta öldürdüğün bir ben var baba ..

Leytun Kaplan