MECHUL
Dün çocuktum hiç bilmeden geçip gittiyse,
Bugün yarım asr akşamı, yarınım meçhul. Şöyle böyle, düşe kalka yenip bittiyse, Çeyrek asır ya var ya yok, gelecek meçhul. Yarattığına Allah’ım kol kanat gerer, Murat eden kulları da murada erer, Gönlü geniş olan postu yerlere serer, Varım şimdi ya az sonra, yaşamam meçhul. Kim bilir son nefes nerde yakalar beni, Azrail izin istemez titretir teni, Durmuştur artık bindiğim hayat treni, Nereye defnedilirim, toprağım meçhul. Dolansam muhtaç olunca acınır halde, Çıkar ortaya gerçek dost açık eşkalde, Kuzu misali meleyen sessiz ahvalde, Son durağa götürecek, dostlarım meçhul. En yakınlarını hepsi bir azdırırlar, Ölmeden ikâmetgâhı tam kazdırırlar, Düşürürler kütüğünden son yazdırırlar, Nasıl kazandım kefeni, helâl mi meçhul. 14/07/2006 |
Murat eden kulları da murada erer,
Gönlü geniş olan postu yerlere serer,
Varım şimdi ya az sonra, yaşamam meçhul.
evet güzel rabbim yarattığına bir çözüm verir kalemine sağlık