iki/yüz/on/beş/kuruşluk hayatŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bu dizeler 1999 dan beri dilimde ve ilk hayatın bana verdiği acı. yaşamaya hevesli olduğum yılların son noktası o zamanlar ben on/üç yaşımdadın. dün gece sabaha kadar bu satırları düşündüm bu gün ilk defa kaleme oladım ....
bu şiir yada hayat hikayem iki/yüz/on/beş/kuruşluk bir hayatın sonudur bu şiir sekiz gün tezkeresine kalan abime hitaben yazılmıştır .......... Ben on/üç yaşımdaydım Ellerim nasır bağlamıştı gözlerim kan çanağı İlk bankalarda bekleyişim oldu İlk ruhumu ölüme satışım oldu Ben on/üç yaşımdaydım Ellerim kir pas içindeydi Nasırlıydı Çok küçüktüm bir şey bilmiyordum İki/yüz/on/beş/kuruşa sattım hayatımı Attım çocukluğu banka kasalarına Sıralarda bıraktım hayalleri Banka kuyruğunda bıraktım tüm umutlarımı Ben on/üç yaşımdaydım ilk ölüme aldanışımdı Ben on/üç yaşımdaydım Ellerim kir pas içinde nasırlıydı Gözlerim sağanak yağmurdu Ruhum ecele tutsaktı Ben on/üç yaşımda her şeyi bıraktım Hayattan geçtim Sattım hürriyetimi bir kurşun parasına Ben on/üç yaşımdaydım Bir şey bilmiyordum Sessizdim kördüm sağırdım Ellerim kir pas içindeydi Nasırlıydı ellerim Ben hayatımı on/üç yaşımda İki/yüz/on/beş/kuruşa sattım Banka kuyruklarında bıraktım tüm heveslerimi |