SİLİNMİŞ PORTRE...
Silinmiş bir portre kalbimde...
Silinmiş bir portre kalbim karbeyazım katilim... Birde geçmez sevdam kalemim yüreğim gözlerim özüm aslım ruhum sendir düşlerimde izlerinden ellerinden yüreğinden öptüğüm... Candan aşktan yardan kalpten ötem en güzel en kıymetli en sevdiğim Altın Mavim Okyanusum Okyanuslarında boğulmuş yüreğim... Okyanuslarında bir kum tanesiyim ama okyanuslarının derinliğini kederini taşıyorum Bu zavallı aciz yaralı ıssız gönlüm kırdın kanattın düştüm ezdin öldürdün... Bu yalnız solum yaşayamıyor... Bu yalnız masalım... Bu yalnız yasım... Yalnız özyaşım... Yalnız düşen binlerce elma masalım... Tutsak hayallerim bile yaşayamıyor... Umutsuzum... Umut yok ! Umut öldü... Ülkü yok... Ülkü öldü... Küstü çok... Uyku yok... Uykusuz gözlerim uyumak ve bir daha uyanmamak istiyor... Düşümde saçlarımı okşayan rüyamda okyanusta ellerimden tutan duam sevdam güzel adam altın mavim... Dilim özüm ikigözüm aslım ruhum yüreğim yüzüm gökyüzüm karbeyazım sensin sana elveda diyemem... Sana elveda diyemedim ki... Kendime hayallerime umutlarıma Ülküme elveda dedim ben... Kendime elveda dedim ben;ben sildiğin ben it ettiğin ben piç ettiğin ben hiç ettiğin ben yok ettiğin... Ben senim sen yüreğim gözlerim özüm aslım ruhum sen sen gülüşlerim sen ölüşlerim sen vazgeçilmezim. Sen ellerim... Sen kemiklerim... Sen toprağım;vatanım... Ben senim... Sen kimsin ? Ben senim. Sen kimsin ? KÜSTÜM ÇİÇEĞİ ÜLKÜ MAVİ MELEK SARIOĞLU 03.05.2016 |