KARANLIĞIM
Karanlığımın güneşi olmuşumdur hep,
Yalnız,sessiz,sensiz kalmışımdır. Yorgun düşmüşümdür hep çıkmaz sokaklarda, Seni aramıştır gözlerim köşe başlarında... ... Vurgun yüreğim ne seni unutur, Ne de sensiz durur. Hep yıkık,döküktür benim virane gönlüm, Sensiz duramaz, düşer yollara... ... Hep karanlıklar korkutmuştur beni, Ben seni hep karanlığımda kaybettim. Sensiz geceleri sevmiyorum ben, Bu gecenin de bitmesini istemiyorum rabbimden... ... Sensizliği yaşıyorum hep karanlığımda, Sensiz hep mutsuzluğu yaşıyorum. Seninle huzurluyum bu hayatta, Ama senin bundan haberin yok... TEK GERÇEĞİMSİN SEN ŞİMDİ NECEM |