ÜŞÜTÜYOR BENİ
Soba alev dolu ateş salsada
Kapkalın esvablara sarınsamda Sımsıcak mekanlarda barınsamda Üşütüyor beni yokluğun senin. Olmadığın yerde mevsim zemheri Etrafımda sanki buzul çemberi Bırakıp beni gittiğinden beri Üşütüyor beni yokluğun senin. Odamın duvarı soğuk çehreli Badanası solmuş donuk ve nemli Değmiyor sa eve bir kadın eli Üşütüyor beni yokluğun senin. Bomboş sokaklarda sensiz gezmeler Ay ışığını sis boğar ketmeder Boşuboşuna raks eder alevler Üşütüyor beni yokluğun senin. Bedenim ısınsa ruhum titriyor Ufka dalıp giden gözüm seyriyor Bir hasret türküsü gönlüm eyliyor Üşütüyor beni yokluğun senin. Turan UYSAL 2 Şubat 2016 Miesbach |
Kalemin daim olsun
_____________________________Selamlar