Bu ilk küskünlüğüm benim dağlara
Esrarını yitirdi yalıtkan kirpiklerim
Söküldü köklerim

Sır verdiğim yalçın kayanın kumu
Bir dilbere sebil etmiş ruhumu
Birazdan ardınca sürüklenirim

Elveda kepeneğim, kavalım, asam
Elveda görünmez sürüm
Dirilmemeliydi yüreğimin ejderi
Ölmemeliydi mehtabın feri
Zifiri görünür ne yana baksam

Turnalar gülmeyin garip halime
Kilidi kırıldı kapılarımın
İnanın bakla ıslanmıyor
Kumunda kayaların
Dereler nehirler durun/akmayın
Kirli oyununa kumların
Payandalar çakmayın

Aynasız göller için
Sır vermez diller için
Firar etmiştim
Rujlu dudağından metropollerin
Oysa bir gevezesi varmış her yerin

Hürriyet ekmiştim esaret biçtim
Dağları da sevmemeye and içtim

mahmut ÖZPINAR