Üşüyordum
ÜŞÜYORDUM
Vakitlerden gece yarısıydı Almış başını gidiyordu yelkovan Kapımda duran yalnızlık Sessiz, sakin bir şekilde Usulca içeri giriyordu parmak uçlarında Gecenin bir vaktinde Yalnızlığıma şiir yazıyordum Vakitlerden gece yarısıydı Fotoğraflarını yastığımın altında saklarken İhanet etmişim düşlerime Kaza kurbanı olmuşum Yüreğimde bir yara Şimdi gönül yaramı kendi ellerimle dikiyorum Vakitlerden gece yarısıydı Sehpa çekiliyordu ayaklarının altında Dar ağacında asılı duran hayallerimin Ardında bakakalıyordum bu gidişin Vakitlerden gece yarısıydı Parmaklarımın arasında bir sigara Dumanını içime hapsediyorum Vakitlerden gece yarısıydı Sol yanımda Bir acı Bir sancı Üşüyordum |