Çok beğendim, şiirin konusunu ve okurken verdiği düşündürücü tadını. Masallarla büyüyüp masal tadında olmayan hayata geçiş yaparken bocalayan bizler, ya ezecektik ya da ezilecek. Ezebilmek için ya zamanında ezilmiş olmak ya da ezmenin normal sayıldığı bir ortamda büyümüş olmak gerekir diye düşünüyorum. Aksi takdirde ya ezilen taraf oluyoruz ya da ezilmemek için ezmeyi öğrenmeye çalışıyoruz ki bu süreçte başarılı olmak o kadar da kolay olmuyor. Çünkü bir insan, insani değerlerle büyümüşse eğer, ezmek yerine ezilmeyi kabullenebiliyor.

Ya da ezilmemek için mesafe koyuyor çevresine ve uzak duruyor her türlü saygısız ve sevgisiz insandan. Şairin dediği gibi insani duygulardan uzaklaşıyor artık insanlar. Bencillik kapımıza kadar dayandı, en yakınlarımızı bile sarmaya başladı.

Herkes rengini buldu ve sıkı sıkı sarıldı. Rengini bulamayan karalar bağladı. Bencil renkleri kuşanıp, şiirler ve öykülerden uzaklaşan insanlardan olmaktansa; harfleri karaya boyayıp şiirlere akıtmayı tercih etmek de bir tercih bence. Ezilen harfler, devleşir şiirlerde. Gökkuşağı renkleriyle duygunun her tonu akar, yüreklere.

Yüreğinize sağlık, etkili bir şiir olmuş.

Saygılarımla.

hayal deniziii tarafından 5/3/2016 6:48:17 PM zamanında düzenlenmiştir.