aşk,
görmekten çok özlemeyi sever,
dokunmaktan çok düşlemeyi,
ve aşk öyle haindir ki;
nerde imkansız varsa gider onu sever.

Özdemir Asaf

ahhh !!!
aşk bu mu ?


yıldızlı bir geceydi,
boğazımın düğümlendiği,
gözlerimin aradığı,
içimin eriyip aktığı,
işte! o geceydi,
sevgiydi ruhuma gelen,
umutsuz kalbimi yakan,
aşka inanmayan ben,
esrarlı bir bilmeceydi,
içimde gizli bir sırdı,
işte! birdenbire olan oydu,
tatlı bir telaştı beni saran,
o,nu bulmayı hiç düşünmediğim,
sevmeyi kendime konduramadığım,
yalnız yaşamıma almadığım,
aşk! bu muydu?
tarifsizce ruhuma gelen,
üşüdüğüm,
gitme diyemediğim,
adını bile gizlediğim,
sır gibi sakladığım,
o aşk ! bu muydu?
yağmur damlası gibi yüreğime yağan,
her gece yüreğime misafir gibi gelen,
karanlıklarda sessizce düşlediğim,
hayalimde anılarını yarattığım,
çılgıncasına özlem duyduğum,
kapalı kapılar ardında kalan,
o aşk ! bu muydu?
kalbimi yerinden çıkaracak gibi çarptıran,
uzaklardan bir ses gibi yükselen,
bir vapur düdüğünde beklediğim,
o tarifsiz sevginin,
adı,
bu aşk mıydı ?