neden se hep hüzünle baslar şiirler hasretle devam eder de vuslata varamaz
tarznza munasr şiiriniz ilgi ve keyif ile okudum

saygmla

karan

Yüzümde sararmış güller yaprak dökerken,
Hasret savrulur dört yana bakışlarımdan.
Mahzun gözlerimden okunur acı bir roman,
Yüreğimde ağlaşır göç eden kuşlar,
Başımda bulutlar hep duman duman,
Sislenen gözlerimde yağmurlar başlar...

Güneşim unuttu, gölgeler uzun,
Karartmış gecemi kasvet bulutu,
Gülmüyor şarkılar, gülmüyor yüzler,
Ne kadar çalkantılı sâkin denizler...
Yüreğe yer eder, nasıl derindir,
Silinmez, silinmez, derindir izler...
.......Özlemin rüzgarı öylesine yakıp geçmiş ki seven yüreği,
yanan kavrulan yürekteki acının sesleri dizelerde anlam bulmuş.
Her dizesi, her hecesi buram buram sevda ve özlem kokuyor
yangın sonrası kokan anız tarlası gibi.
......Hisseden yürek ve yazan kalem sahibini kutluyor, selam ve saygılarımı bırakıyorum
dizeler arasına.
......Sağlıkla, mutlulukla ve hep şiirle kalın.