YOKLUĞUNA ALIŞMAK NE MÜMKÜN
Yokluğuna alışmak ne mümkün gülüm
Yanıyor içim, dışım dinmiyor aşk sızım Sensizliğe hapsolmuşum yokluğunla Yüreğime vurulmuşken prangaların Sonu olmayan mapus damlarındayım Tek tesellim varlığını hissetmekse gülüm Bile bile yokluğuna nasıl dayanırım Sen hayalime düşen aşksız sevgilim Hayallerle gerçek arasında bir yerdesin Bir bakıyorum varsın Bir iç geçiriyorum hani yoksun gülüm Dünyama serap olup akmışken Anladım ki varlığından çok yokluğun zulüm Ne varlığın huzur veriyor Ne de yokluğunda sanma ki mutluyum gülüm Hangi dönülmez girdabın içine soktun beni sevgilim Yanıyor içim, sönmüyor ateşim, beterden daha beter oldum Viraneye dönmüş, yanmış, yıkılmış bir han gibiyken Senli sensizliğe tutsak ettin sanki sevda gülüm… İlhan Koruyucu |