Katran Köpük Bilmelerkumlara yazdığım iki kelimeyi bir dalga gibi sil bir ömür boyu, aldırmam ben bütün yönlerime adını verdim kimsenin koklamadığı tüm çiçeklere sevdim seni ve senden bir şey istemedim bir şiir bile ne de tut ellerimi dedim gecelerime çağırmadım seni kirlenme diye ırak tuttum ben seni bulutlara sardım hep dağların yücelerinde uyuttum sen oldum giderek adımı unuttum bir talebim yok senden sen gez, eğlen, sev dilediğini ben dövme gibi koluma işlettim gidişinden kalan ayak izlerini bir kaç kez bakabildiğim gözlerini götür giderken bakışlarım gözlerinde kalsın bakarsın bir gün senin de karanlıkların olur yakarsın hiç dokunamadım ben sana seni sevdiğimi hiç söylemedim sevdim seni kendimden ve senden habersiz gezindim gölgelerinde ölmeyi beceremedim sensizdim ölemedim.. sana yazılan şiirleri yaktım dün gece sana dokunamayan ellerimi yaktım önce - ateşinde - sonra şiirleri ellerimde.. melisa kokardı gidişlerin sen bir sevda rengindeyken sevdiğinle bin şarkının notaları gezinirdi sesinde ben yan masalardan dinlerdim hiç yürünmemiş yollara düşerdi yalnızlığım kendimi terk ederdim.. sensizdim, sensiz kalacaktım ve sessiz seni sevdiğimi hiç yazmayacaktım düşmeseydi önüme şu beyaz kağıt sigaram sanıp da kalemi elime almasaydım.. |
Kalemin susmasın
____________________________Selamlar