niyekikülfeti ağır oldu aşkın sevdanın sevmenin fedakarlığın cefasıylan beyazlara cevirdi kara zülfümü dolunay dı gözlerim ıpıl:ıpıl sönük erciyes gibi magrur ve mağdurum şimdi meyhane dönüşlerine benzedi umutlarım . salına salına giden enkazi bir kayıkça yol alan ... efsane aşıklarda aradım mananı mevsimlerime katmaya çalıştım iklimini her yutkunduğum lokmada aradım tatdını niyeki?nedenki?nasılki? günü güneşide aydınlatırdım senin yerine geceyide karartırdım kendimce senin için ışıldamayaı yıldızı toplardım ellerimle ... düşüyorsun şimdi gözlerimden gizlice . çalımış bir aşkı arıyorum onun bunun yüreğin de buram buram hasretle ve buruklukla verdiğim her nefeste hüsranım tüter sana gizlice cigerlerim de .... |