MECBUR KALDIĞIM
MECBUR KALDIĞIM
Ey başımın belası, mecbur kaldığım Güneş kayboldu Sular çekildi Kuşlar sustu, Kaldık yine baş başa Lütfen bu sefer pişmanlıklarımı başıma kakma Bıktım seninle kavga etmekten Yoruldum sana laf yetiştirmekten Bak bir sen varsın bir de ben Kırmayalım birbirimizi Bırak yakamı sabahı bekletme Biraz da huzurla uyuyayım GECE Davut Tunçbilek/Keskin |