suskun
Hayatın dönemecindeki yıllar
Hep bir hedefin peşindeki rüyalar Açılmamış ceyiz sandıkları gibi Toz tutmuş piyanonun sessizliği Sırlar ülkesi içim oysa Ölümün eşiğinde ki ruhum Göz kapaklarımdaki yaş Uzun bir geçmişe bakıyorum Mutlu sandığım çocukluğum Yalanı bilmeyan dilim suskun Geceninse içinde hüzün Gökyüzü bir başka karan lık Sessizliğin sesinde Bir ben kalmışım yalnızlığım la Belkide son sohpetimi yapıyoruz Varmı ufukta sabahı görmek Sonbahar kokusu sardı yüreçiğimi Bir bilinmezin içindeyim Günaydın gün ışığım Merhaba yalnızlığım.. Ölüm kokusu saran bu şehirde Bilki Gözlerimi sensiz kapatacağım... semakorcan/kitapsız şair |