GÖRESİM GELDİ
Öyle ozledim ki ölesim geldi
Yere yıkılmadan gel göresim geldi Seninle gidenler hep geri geldi Boynum bükmeden gel göresim geldi Bekleye bekleye bir taşa döndüm Bahara ermeden hep kışa döndüm Ömür sona geldi ben başa döndüm Ölüm gelmeden gel göresim geldi Hayat denen dalda kuru bir yaprak Düşsün diye çeken de kara toprak Birgün düşer esen yelle koparak Yaprak düşmeden gel göresim geldi Böylemiydi sözün senin giderken unuttun el yurdun tutunca mesken Durma ben ecelle cebelleşirken Ecel yenmeden gel göresim geldi Murat yorulmadan seni bekledi Verdigin süreye süre ekledi Bilki benim kalbim artık tekledi Kalbim durmadan gel göresim geldiaa Murat Meral Dost kalem.... gittin ya bağımda güllerim soldu ah bilsen bu yürek ne gamla doldu sana varmak için ölüm son yoldu mahşerde olsada göresim geldi...... MİNE MUSTAFA |