benim adım sarı
benim adam sarı
baharda doğmuşum halbuki yazda emeklemişim yürümüşüm hazanda benim adım sarı altısında okumayı öğrenmişim gazeteden sevmeyi Sevinç’ten hüznü Hatice’den öğenmişim güzel Hatice’den benim adım sarı ilk okul hocam koydu adımı hocamın adı Hüsnü koyuş o koyuş her gittiğim okulda sarı aşağı sarı yukarı benim adım sarı Buca’nın Yaylacık mahallesine yakın evim bir kara gözlü Yaylacık kızı öldürtüyordu az daha beni benim adım sarı saçlarım başak sarısı gözlerim ela yeşili çirkin görürdüm kendimi benim adım sarı çok zamanlar geçti şimdi otuzlarım kırklarım ellilerim yetmişleri kırdı tenim benim adım sarı denizler sahilimdi benle uçardı martılar mavi sandallardı hayallerimdeki benim adım sarı severim yeşili yosunu severim maviliklerin sevmek içimdir benim benim adım sarı bu gün varım yarın yokum gayrı... benim adım s... Münir Süleyman Güresen Buca İzmir |
sevgiler sarı...