Dört Mevsimle Aşktın
son sarı yapraklar yüreğimin köşesinde
içimde olan bir sen ki beni ısıtıyor inan sevgili aşka isyanın azdır sen ki buğulu gözlerinle sitemin nazdır sudaki zamana binmiş dalga dalga akıntılar haşin esen rüzgarsa dalgaları kudurtuyor her gün yağmur yağıyor şakaklarıma gök gri, gri bulutlar gri suyla çevrelenmiş gökyüzü siyah iliklerime değin kışın ortasında sen varsın çıplak kalmış ağaç kovuklarına tutunmuş kar beyaz kardelen çiçeğisin çehremde diz boyu kara tutunmuş ilkbaharın ilk aylarına erişmişken gün ışığı aşkın her şeyi değiştiriverdi nisan yağmurlarıyla gelen bereketti sesin son yağmur damlacıkları dindiğinde pembeli morlu açelyalar çiçek açtı gönlümde yol kenarındaki ince yaprak sürgünlerinde nefesin yeşilin tüm tonuyla seni beğendi yaz bahar kardeşliği kol kola cemrenin son toprağa düşüşüydü adın uzamış günlere saklı sıcacık aşka dair ne varsa tut tut ki kolundan al sen bana getir derken masmavi denizle gökyüzünde ıslık sesleri plaj kalabalıklığında insanlar valize sığmıyor hayat bir gemi geçerken düdüğüyle selamlıyor insanları aklım gönlüm hayallerinde gün yüzüne hasret belli ki senli sensizliği yaşayan bir ben dünyada ağustos böceklerinin son besteleriyse aşkım bin ömre değer sevgiyle bakışında her mevsim... 23.07.2013 İlhan Koruyucu |