Dertlerle Dolu Gönlüm
hiç kimseden bir fayda yok
seveceğim vefalı yarda yok halimi arz edecek derdimi dökecek anam babam kardeşlerim yok ben kimim neyim neye yararım bu köhnemiş dünyada neden yaşarım dertlerle dolu gönlüm dolar taşarım kendi yaralarımı kendim sararım garibin yuvası bozuldu mu yapılmıyor insan düştü mü bir kere yüzüne bakılmıyor horlanıyor itiliyor bir köşeye atılıyor bezmişim bıkmışım bu canı neden taşıyorum gurbet eller bana mesken oldunuz gencecik bedenimi tüketip yordunuz bana acı ıstırap yollarıma tuzak oldunuz beni yarsız aşksız yalnız koydunuz yazan - ismail civelek develi köyü pamukkale denizli |
anlatım şiirinizi kutluyor saygılar sunuyorum...