İNSAN
Durgunluk kadar yorgunluk
Hayat zorunlu bir durgunluk Kafayı uzattığında yıldızsız gökyüzü Kapkara bir bulut yığını Gecenin karanlığında Karanlığa bürünen yıldız kadar ışık Yada parıldamayan bir ışık kadar sönük ay , Etrafı sarılır.Taşkale dolu bir evren Var olan derdi.Niye olmayan bir sürü insan Yuları tutmak niye diye bağıran insan Yuları koparmayın diye bağıran yine insan Bir gece kadar aydınlık insan Kimi ışığın altında bile .... Celal aydın |