Hayat Yordu
Acıyı tanıdım, yaşadım gamla
Bunları söylemek şimdi bana ar Beni yalnız bırak, birazcık anla Ne bana Lokman ol, ne yaramı sar Damdan düşmeyene tarif ne mümkün Kim bilir hafif mi, ağır mı yüküm Anlayan olmadı ne dün ne bu gün Ne gölge isterim, ne bir ışık ver Kendinde gizlidir ağacın kurdu Öz sapımla beni, kaç balta vurdu Bu düzen incitti, bu hayat yordu Ne bana akıl ver, ne ruhumu yor İstemem, derdime olmayın derman Tütsün yüreğimden ince bir duman Çek elini artık incinmesin can Ne bana bir dal ver, ne de bir gül der Hayat bir yanılgı, sonu pişmanlık Mutluluk geçici, sadece anlık İsteyene kalsın beylik, sultanlık Ne bana pâye ver ne bana post ser |
-Biri senin gövdeni baltayla kesiyor.
Ağaçta cevap vermiş.
-Merak etme sapı bendendir.
Siz yazmaya devam edrseniz; ben okuyarak tüketmekten mutlu olurum.Şiir üreten günleriniz mutlulukla dolsun.