Yalan dünya han imiş, kervanlar birer yolcu
O ısdırıp da neymiş hem de nâr’ı öğrendim.
Kedere râm olmuşuz deyip belki sonuncu,
Bir katmerli elemden derdi, hâr’ı öğrendim.

Sanki düşüp hayâlin saklanır gizde peri,
Can evimden vurdu da bir gözleri sürmeli.
Ateşte yakar gibi çağırır o gözleri,
Kalpte sevdası hebâ, elde yâri öğrendim.

Görünce kara kızı, düşer içine sızı,
Saydım nice geceler şu gökteki yıldızı.
Hicran yürekte yara, görsün diye bahtsızı,
Bir vefâsız elinden kışı, kar’ı öğrendim.

Nefsin merhalesini bir türlü aşamadım,
Nice güzeller sevdim, gönlümce yaşamadım.
Yaklaştıkça kaçtı da peşinden koşamadım.
Şu hayatın elinden yoku, vârı öğrendim.

İçtim aşk şarabını, sanki leyla’yı gördüm,
Uçtum gaipten gece, yalan dünyayı gördüm.
Rüyalar âleminden garip hülyâyı gördüm,
Sâki elinden meyi, sazı, tarı öğrendim.

Hasretin ve vuslatın iki kayıp arası
Hep yürekte saklıdır, kapanmaz hiç yarası.
Silinmezmiş mazide o sevdanın karası,
Çiçekte o renkleri, balı, arı öğrendim.

Uzaklardan sevilir kız alınırmış meğer,
Hep mutsuz da olunur saz çalınırmış meğer,
Bazen kendinden geçip kalp kırılırmış meğer,
O gözlerden karayı, moru, sarı öğrendim.
............
K.Kurultay

NOT: Bu şiir ( Adın Sevda Olsun ) adlı kitaptandır.
Bütün şiirler noter tasdikli olup, baskı haline getirilmiştir.