KURUTTULAR KÖKÜMÜ BENİM
KURUTTULAR KÖKÜMÜ BENİM.
Meyve veren ağaç idim,hep salladılar. Dökülen meyvemi, hep payladılar. Köküm kuruttular, su salmadılar. Kuruttular, sevgi özümü benim. Ağustos ayında üşür gezerim. Düz bakan gözlerden hile sezerim. Dertlerimi,bir bir ipe dizerim. Üç devir ettiler, dertlerim benim. Affettim demeye varmıyor dilim. Mecnundan da beter ettiler halim. Ne kadar kızsamda olamam zalim. Çinki taş ettiler,özümü benim. İçten içe vurup yıktılar beni. Sanki dara’cına taktılar beni. Dumanım çıkmadan, yaktılar beni. Soldurdular yeşil,bağlarım benim. Geniş hayatını, dar etme Erol. Vefa bilmeyeni af etme Erol. Kahbe olanlara yanaşma Erol. Mazimin filmini, yaktılar benim. 10.4.2016 Erol Köktaş |