SÂDÂBÂD ŞEHRİLeylâ mı gezerdi bu aşiyan sokaklarda? Sâdâbâd bahçesinde oynaşır narin kızlar. Sanki Şems abaddır bu arzular uzaklarda, Cennet-i âlâ bâki, yoktur orda gamm-abad. *** Gül kokarsın dil-ruba, mest ediyor o kokun, Ummanında yüzerken can evime bir dokun. Gözlerin deryam oldu aşk-ı tiğlendir okun, Hayâller ülkesinde yerdir o Âdem-abad. *** Fersahlardan duyulan, aşk uğruna savrulan, Sevdayı hissettikçe kalbinden vurulan, Vuslat diye inlerken nârıyla kavrulan Dil-ruba aşkın yakar, gerçek olur mu abad? *** Maşuk’u mest edendir yâr sendeki işve naz, Sadrımıza düşen şu sevdamıza destan yaz. Seherde es şimalim, dil-figârı sev biraz. Ruhumu sızlatan yer: daim ebed-ül-abad. *** O Leyla’yı ruhumda kendime eş seçmişim, O kara gözlerinden aşk şarabı içmişim. Yâr, ben öldüm de sanki can evimden geçmişim, Sana müptela olan duyamaz mihnet-abad. ............ K. Kurultay NOT: Bu şiir ( Adın Sevda Olsun ) adlı kitabımdandır. Bütün şiirlerim noter tasdikli olup, baskı haline getirilmiştir. Hırsızlara duyuruluR. |