Sürgün yedi yüreğimAşk şarabı elinden içmiş oldum bir kere Bilemedim içinde ayrılık zehri varmış Sevdama hasretini biçmiş oldum bir kere Bilemedim geceler asıl vefalı yarmış Yine kafam dumanlı gözler yaş ile doldu Ömrümün çicekleri kış ayazda hep soldu Sürgün yedi yüreğim ebedi zindan oldu Ruhum azap içinde canı bir efkar sarmış Gülmedi makus kader yine tuzaklar kurdu Aramızda engeller sanki aşılmaz surdu Bilmiyordu tek sendin gönül hanemin yurdu Harabe etse bile çağlayanlar akarmış Şimdi kalemim keskin hasretini yazıyor Bile bile kendine kara mezar kazıyor Resimlere baktıkça içip içip sızıyor Depreştikçe yaralar hicran dolup azarmış Aklımın oyunları başa bela bu gece Dilimden dökülüyor hüzünler hece hece Fark etmiyor artık ne gündüz nede gece Lâl umutlar beyhude hayallere dalarmış |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar