sen
sen başkalarının rüyasındayken
gözlerinse benim aklımda kaldı senden çok çok uzaklardayım nisan yağmurları gibi duru ve sade kanayan yanlarımızı sarmaktayız aşk kırıntıları kaldı ceplerimizde yalanmış her bahar açan papatyalar tek başıma tutundukca hayata yürürüm boş sokaklarında İstanbul’un oysa hep sana çıkıyor bu sokaklar oturup bir kahve içemediğimiz dertlerimizi dökemediğimiz suskunluklar oysa sana Aşiyanı Piere loti Kız kulusini anlataçaktım mavinin altında hürce gözlerini hani gözlerini içmek vardıya ayışığında için için ağlarken kendi içinde gene sana gülümsemekti elimdeki zaman.. sema korcan/kitapsız şair |
Duygu dolusuydu yine