SEN
SEN
Ben kaçtıkça senden, sen çıkıyorsun karşıma Her seferinde Kıyıda, köşede, umulmadık her yerde Of be nedir çektiğim senden! Varlığın bir dert, yokluğun bitmeyen keder Her şeyden kaçar oldum Senin yüzünden. Giremiyorum altın başakların keyifle oynaştığı tarlalara Savruldukça rüzgarla Saçların geliyor aklıma Denizleri de sevmiyorum artık Düşman oldum maviliklere Ya güneşe ne demeli, Görünce güneşi Kapatıyorum hırsla perdelerimi Çiçek, böcek, kış, bahar Hepsinde senden bir parça var Gömemiyorum seni mazinin derinliklerine Avazımca haykırıyorum Lütfen gel, Sarıl yüreğime. Davut Tunçbilek/Keskin |
Kalemin susmasın
________________________________Selamlar