UKELA
Kendini Kaf dağında görür
Adeta bulut üstünde yürür Beynini kin, nefret bürür Kendini beğenmiş ukala Bu dünyayı senmi yarattın Kâinata ufacık ne kattın Yatağı yorganıda sattın Kendini beğenmiş ukala Yay gibi gerilir dik durur Bu yakında belasın bulur Bunun içi geçmiş kurur Kendini beğenmiş ukala İnsanlara tepeden bakar Acaba onu kimler takar Ateş olsa cürümün yakar Kendini beğenmiş ukala Halil İbrahim der kırışma Çulsuz zenginle yarışma Akına karasına karışma Kendini beğenmiş ukala Halil İbrahim Yıldız |