MEMUR BEYİM 1
Dönüyor koltuklar yağlana yağlana,
İniyor, çıkıyor, yaylan memur beyim. Toz deposu altı bağlana bağlana, Tozları almaya, teklen memur beyim. Ders veriyor beyler almışlar yolluğu, Yapıyor malum tastamam kulluğu, Dönünce alırlar sırtlara çulluğu, Sadece kendine, yansan memur beyim, Benim, senin için açılmadı kurslar, Beylere verilir üst basamak burslar, Ağız açıp dudak kıpırdatsak tersler, Kıvırmayı öğren, belden memur beyim. Hem onlar, hem şirket sırtından kazanır, Lortların sofrası kuş sütü bezenir, Kendi dersi bilmez hocaymış gezinir, Çarka tutulmaya, bilen memur beyim. Emeklim gelmeden şef edemediler, Kuyruğumdan tutup bir yedemediler, Alnı açık oldum tek gidemediler, Kuyruğu tutturma, sakın memur beyim, Bizler tabıldottan, onlar pastalardan, Hak bizi korusun gizli hastalardan, Dursunî sus, içsinler altın taslardan, Kuru ekmek yeter, bulsan memur beyim. 30/10/2006 |
Sessiz çoğunluğun sesini duyguyla ve içten bir anlatımla kaleme almışsınız. Sorgulayarak ve düşünerek tekrar tekrar okudum şiirinizi kutlarım üstadımı.......
Yüreğinize ve kaleminize sağlık, sevgiyle ve şiirlerle kalınız....