LOKMA
LOKMA
Ahlarla, vahlarla, keşkelerle Bir gün daha bitti, gitti işte Hüzünler sinelerde kalarak Ardında kızıl bulutlar bırakarak Ya ümit? O hep var, karnımızı doyuran Hayata sıkı sıkı tutan Hep yarın değil mi zaten, Ümit dediğimiz Her gün yediğimiz lokma? Bizi tok tutan. İSMAİL MALATYA |