Gel Çocuk
Gel çocuk, kaçalım senle bu elden
Sevgiden eser yok, dostluk kalmadı Düşündüm, başka şey gelmiyor elden Bizim halimimizi bilen olmadı Dal filiz vermiyor, açmıyor güller Türküyü, hoyratı unutmuş diller Bana gurbet oldu, doğduğum eller Ne ana, ne baba, ne yâr kalmadı Burda mevsim hüzün, yüzler gülmüyor Hasretin hükmü var, vuslat olmuyor Ruhumdaki boşluk, dolmak bilmiyor Akan göz yaşımı kimse silmedi Gün, güneşle değil gamla doğuyor Melekler göklerden öfke sağıyor Çatlamış toprağa, nefret yağıyor Dolmayan çilemiz bitmek bilmedi |
Kalemin susmasın
____________________________Selamlar