Şahım
bir aymaz söz ile bir kem göz ile
göveren dalını kırdım mı Şahım usanmak yorulmak nedir bilmezdin canından bezdirip yordum mu Şahım ne öğüt verdinse hepsi de haktır lâyık olamadım eksiğim çoktur sen yoksan şiire ilham da yoktur bir başka kapıda durdum mu Şahım yüzün gülmeyince güllerim soldu günlerce ellerim böğrümde kaldı “el âlem içinde” kızdığın oldu gurur yapıp soru sordum mu Şahım ortak dostlarımız gıybet de etti kusur bende dedim yüz geri gitti gün oldu yalnızlık canıma yetti bir gün yanlarıma vardım mı Şahım yanmaz oldu kör hanede ocağım baykuşlar tüneği köşe bucağım kor hasretle açık kaldı kucağım kimseyi yâr diye sardım mı Şahım turhan şahin |