ÖZLERİM ANAM
Özlerim seni her sabah erken.
Zor olur bana gün, sen yok iken. La havle çekince, bakışım ürken. Emeğin geçerken hafızamdan ben pişman iken. Rüyama gel anacığım gece sisliyken. İmanın seni kabirde rehaya kavuştururken. Mis gibi kokular senden bana gülümserken. Anam acı bir vaveyla kapımda gürlerken. Nasıl yüzleşirim derim sensizlik iken? Acabalar girdabında boğuşurken. Mis kokun beni sensizliğe uyandırırken. |