Gönül kapısı
gönül kapını çalıyorum sessizce
ne kapıyı açan var ne de bir ses adeta sesiz bir çığlık gibi kapatmış tüm gönül kapılarını ne gire biliyorum içeri nede bırakıp gide biliyorum seni öyle sessizce üşüyorum kapında beklerken ayda başını alıp gitti seni beklerken hafiften titriyorum kapında buz gibi bir nefes adata bir ölüm gibi gönül kapında beklemek sessiz ve çaresizce tıplı ölümü bekler gibi |