Dön Gel
Çıktığın menzil siz yola varmadan,
Eline bir buket gül al öyle gel. Çiçekler sararıp güller solmadan, Pınardan testini doldur dön de gel. Yoktur sebebi yazıda kaderde, Sen düşürdün beni amansız derde, Bulmak istersen bıraktığın yerde, Gönlüne bir silgi at da öyle gel. Çok mu günahsızdır gittiğin yerler? Serinden eser döndüğünde yeller, Ezberden tekrar eder seni diller, İzandan adın çıkmadan dön de gel, Ahireti arar civan dır yaşım, Sen hayal iken ben düşe dalmışım, Her daim hoş sözlere aldanmışım, İki satır yazı yazda öyle gel. Vakit çok geç olup geldiğin zaman! Bizim içindir bu okunan ezan, İki yanımda tutanaklar yazan, Eline kalem almadan dön de gel. İbrahim Hündür 28.03.2016 |