korkuyorum...
Korkuyorum..Sensizlikten korktuğum gibi..
Üşüyorum...Gidişinden emanet kalan yalnızlık ısıtmıyor sevgili..ısıtmıyor üşüyorum... Unut diyorum yüreğim unut.. Mühür vur gidenin sevgisine.. Anlıyorum ki,aşk’ı değil seni unutuş daha çok acıtıyormuş.. Yalnızlığı ve sensizliği bana öğretmeliyim.. Kokunu,sesini sana ait ne varsa sıradanlaştırmalıyım... Bana..seni borçlusun Bana..yılları borçlusun Şimdi kanadı kırılmış kuş gibiyim gidecek kalbi olmayan tutacak eli olmayan yaslanacak omuzu olmayan.. Sensizliğe sürgün,yanlızlığa mahkum edilmiş bir kadınım şimdi... Sense firari.. Payıma düşürdüğün buymuş hayat...saolll Oysa yaşadığımızdan fazla yaşayacak umutlarımız vardı... miray |