KÖRDÜĞÜM
Yokluğun alıştırdı beni düşüp kalkmaya,
Milyon kere aklıma kara gözlerin gelir. Hayâlin peydâ olur şu yaramı sarmaya, O ruhun ki içimde şekil bulur, kim bilir? *** İçtim nârin güzele, içime sokuluyor, Geçtim serin âleme, kitabı okunuyor, Düştüm derin eleme azâbı dokunuyor, Bir girift bilmecedir çözemediğim düğüm. *** Sensiz zindan olurdu dağlar, şu akan nehir, Vuruyorken yokluğun kâbuslardı gördüğüm. Senin hiç olmadığın, durmadığın bu şehir Sensizlik gecelerde karmaşık bir kördüğüm. *** Felek! Dinsiz, imansız o vicdanın kurusun, Merhamet etsin Mevlâ, ellerinden korusun, O mahşere kalmasın, hesap burda sorulsun, Bir kahırlı yaşamdır hayat bilip sürdüğüm. ............. K. Kurultay |