EYVANDA SEN YALNIZ
Bir bakarsın
Kış ortasında bahar... Ha demeden çıkar mı bir ayaz Hadi bakalım... Çatıda kiremitler savrulur Eyvanda sen yalnız... Buz keser dalda tomurcuk Donar dudağın kıyısında gülücük Düşer kol kanat havada Üşür yavru kuş yuvada Ne ana var artık ne baba Emanetsin Allah’a İçimde sarı sarı yapraklar uçuşur Kederler hüzünlere karışır Bilmem ki neden Mutluluk bu kadar yakınken Yüreğim acıyla sarmaşır? |